Słowniczek ceramiki i ceramiki

W świecie ceramiki istnieje piękna mieszanka historycznych, tradycyjnych i nowych metodologii. Nadążanie za wszystkim może być trudne, dlatego chcieliśmy pomóc, tworząc informacyjny glosariusz dotyczący ceramiki i ceramiki. Jakie terminy lub techniki powinniśmy dodać do listy? Daj nam znać w komentarzach poniżej!

Ceramika - rodzina materiałów charakteryzujących się twardymi, odpornymi na ciepło właściwościami. Typowe przykłady obejmują glinę, porcelanę, kamionkę i wyroby ceramiczne. Ceramika to także szeroka gama materiałów i produktów.

Ceramika – proces wytwarzania przedmiotów z gliny i innych materiałów ceramicznych, a następnie wypalania elementów w wysokiej temperaturze w celu ich utwardzenia. Termin ceramika odnosi się również do produktów końcowych tego procesu.

Glina garncarska – glina jest produktem naturalnym wytwarzanym z cząstek skał zebranych z ziemi. Istnieją dwie główne rodziny glinek – pierwotna i wtórna – a niektóre gliny zawierają dodatki nadające im różne właściwości. Istnieje wiele rodzajów gliny, których garncarze używają do swoich wyrobów. Ważne (i zabawne!) jest eksperymentowanie z różnymi rodzajami gliny i technikami, aż znajdziesz materiał i styl, który naprawdę Ci odpowiada.

Materiały ceramiczne — istnieją materiały ceramiczne potrzebne do wykonania gotowego dzieła. Może to być wszystko, od koła garncarskiego, przez piec, aż po samą glinę. Aby wiedzieć, czego potrzebujesz, zastanów się, co chcesz stworzyć i jak chcesz to stworzyć? Odpowiedź na te pytania pomoże Ci dokładnie wiedzieć, co powinieneś kupić.

Narzędzia garncarskie – instrumenty używane przez artystów do tworzenia wyrobów ceramicznych. Obejmują one podstawy fartucha i ręczników, ręczne wytłaczarki do gliny , rzeźbiarki do gliny , ceramiczne narzędzia do przycinania , tarcze szlifierskie, podkładki szlifierskie , narzędzia obrotowe , wiertła do otworów , kije i podkładki samoprzylepne i wiele innych.

-------------------------------------------------- ---

Ceramika starożytnej Grecji – ponieważ ten rodzaj ceramiki przetrwał długi czas, był jednym z głównych artefaktów starożytnej Grecji. Zazwyczaj ceramika jest czarna i zawiera gliniane wizerunki ludzi lub zwierząt. Czarna część ceramiki powstała dzięki specjalnej mokrej mieszance, która została namalowana na glinie, gdy była ona jeszcze miękka. Kiedy został wystrzelony, pomalowane sekcje stały się czarne. Niemalowane sekcje pozostały w kolorze gliny. Wiele z nich ozdobionych jest ilustracjami przedstawiającymi życie codzienne w starożytnej Grecji, a także wzorami geometrycznymi oraz czarnymi lub czerwonymi postaciami.

Ceramika biskwitowa – zamiast glazurować ceramikę przed wypaleniem, biskwit – lub ciastko – jest nieszkliwione. Zwykle jest to etap poprzedzający glazurowanie ceramiki, ale można go pozostawić bez zmian. Ten rodzaj ceramiki ma bardzo naturalny wygląd.

Ceramika seledynowa – w przeszłości Chińczycy cenili ten rodzaj ceramiki, ponieważ przypominała turkusowo-zielony jadeit. Kolor ten uzyskuje się poprzez nałożenie na element bogatej w żelazo masy przed wypaleniem. Dziś zniszczone starożytne dzieła nadal mają wartość.

Ceramika zwinięta – garncarz zwija bryłę gliny w długą nić. Aby utworzyć element, pasmo jest zwijane w poziome warstwy, stopniowo budując ścianki elementu. Zwinięte warstwy są ściskane razem, aby zapobiec powstawaniu szczelin i wygładzić powierzchnię elementu.

Obręcze z kołnierzem – składają się z wypukłego pasma lub szeregu pasków u podstawy szyjki dzieła ceramicznego. Dekoracja ta występuje zwykle pomiędzy połączeniem szyjki a korpusem naczynia, a nie bezpośrednio na brzegu naczynia.

Ceramika dekorowana sznurkiem - krawędzie elementu ceramicznego są często ozdobione krawędzią wiosła owiniętego sznurkiem, tworząc pionowe lub ukośne odciski. Zewnętrzne powierzchnie są znakowane sznurkiem poprzez uderzanie w wilgotną glinę wiosłem.

Delftware – angielska lub holenderska ceramika cynowana. Zazwyczaj zdobiony jest ręcznie kolorem niebieskim na białym tle. Jeśli jest to przedmiot wysokiej jakości, może być wart od 3000 do 6000 dolarów. Jeśli jest rzadszy, może być wart dwadzieścia razy więcej.

Ceramika ze znakami tkaninowymi — czasami na zewnątrz kawałków ceramiki dodaje się skomplikowane wzory, kładąc na nich tkaninę i delikatnie wciskając ją w wilgotną glinę. Dzięki temu możliwe jest badanie tkanin używanych w przeszłości, nawet bez faktycznej tkaniny.

Ceramika karbowana – ten rodzaj ceramiki ma rowki, które tworzą formę dekoracji na jej powierzchni. Rowki te zwykle biegną pionowo i mogą zaczynać się lub kończyć tuż pod górną częścią elementu.

Ceramika Greenware – jest to niewypalona glina, która zaczyna twardnieć. Ma fakturę przypominającą skórę i zwykle jest to etap, na którym artysta rzeźbi. Greenware ma trzy etapy: kiedy jest bardzo mokre i podatne na formowanie, kiedy przypomina skórę i kiedy jest wysuszone i można je wypalić. Na przykład w sklepach z ceramiką „twórz własną ceramikę” można pomalować ceramikę przed włożeniem jej do pieca.

Ceramika z włosia końskiego – nazwa tego typu ceramiki jest dokładnie taka, jak brzmi. Ceramika ta jest dekorowana włosami z grzywy i ogona koni. Przed całkowitym wypaleniem element jest usuwany w celu ozdobienia włosami.

Kaowool - Mieszanka włókien ceramicznych o wysokiej czystości i włókien mulitowych o wysokiej temperaturze sprawia, że ​​kaowool jest w stanie przetrwać w bardzo wysokich temperaturach. Była to jedna z pierwszych wełen wysokotemperaturowych wynaleziona i stosowana do dziś.

Ceramika Kintsugi — to japońska forma sztuki, w której artysta składa z powrotem potłuczone kawałki ceramiki przy użyciu złota (nie zawsze prawdziwego i zamiast tego składa się z mieszanki innych metali). Pomysł jest taki, że połamane kawałki, złożone na nowo, akceptują wady danej rzeczy i tworzą coś jeszcze piękniejszego.

Ceramika irlandzka – wiele osób wierzyło, że większość tego typu ceramiki była początkowo wytwarzana bez wypalania, a zamiast tego suszona. Wytwarza się go ze zwykłych surowców, takich jak krzemień, kaolin, skaleń, glina i łupek. Termin określający irlandzką ceramikę to Belleek.

Majolika – historycznie rzecz biorąc, ceramika majolikowa była wytwarzana w procesie glazury cyną, w wyniku którego uzyskano nieprzezroczystą białą glazurowaną powierzchnię. Te elementy są tradycyjnie zdobione malowidłami pędzla. Z okresu wiktoriańskiego powstała uproszczona wersja ceramiki majolikowej z kolorowymi szkliwami ołowiowymi nakładanymi bezpośrednio na niewypaloną glinę.

Ceramika meksykańska - jest to najbardziej wszechstronny rodzaj meksykańskiej sztuki ludowej. Pomaga ukazać kulturę oraz różnice historyczne i geograficzne występujące w narodzie. Większość tych elementów jest pokryta białym sztukaterią, a następnie pomalowana. Jasne kolory czerwony, niebieski, pomarańczowy i zielony są używane do tworzenia pięknych wzorów na dużej części ceramiki.

Ceramika Nemadji — do tworzenia tych nieszkliwionych naczyń ceramicznych wykorzystywane są losowe wiry kolorów ziemi. Początkowo sądzono, że zostały stworzone przez rdzennych Amerykanów, ale zamiast tego zostały wykonane przez firmę, która sprawiała, że ​​tak to wyglądało.

Ceramika Newcomb — ten typ ceramiki był produkowany w latach 1895–1940. Aby dowiedzieć się, czy masz egzemplarz Newcomb, sprawdź, czy ma on oznaczenie NC, w przypadku ceramiki Newcomb College. Zwykle te elementy są biało-niebieskie z wyrzeźbionymi lub malowanymi motywami roślinnymi.

Ceramika Raku – Jest to rodzaj japońskiej ceramiki najczęściej używanej podczas ceremonii parzenia herbaty. Zwykle jest mało ognisty i trudniej jest uzyskać dobre wyniki za pomocą Raku, co czyni go bardziej wartościowym.

Ceramika glazurowana solą – ten rodzaj ceramiki wygląda bardziej antycznie ze względu na sól, która jest wrzucana na element ceramiczny, gdy piec osiąga najwyższą temperaturę. Wyobraź sobie małe plamy topiącego się soli; tak to wygląda na gotowym kawałku ceramiki. Glazura będzie nakrapiana w miejscach, w których sól opadła podczas procesu wypalania.

Sadzarka Talavera - Talavera oznacza pochodzenia hiszpańskiego. Ten gotowy element wygląda podobnie do meksykańskiej ceramiki. Ma jasne kolory i można go używać wewnątrz lub na zewnątrz do sadzenia czegokolwiek, od małych sukulentów lub kwiatów po większe rośliny.

Ceramika Talavera – hiszpańska i meksykańska tradycja ceramiczna wywodząca się z Talavera de la Reina w Hiszpanii. Jest to rodzaj ceramiki majolikowej, charakteryzującej się białą cynową glazurą. Zazwyczaj zdobione głównie w kolorze niebieskim, na tych elementach zastosowano inne kolory.

Ceramika z terakoty – ten rodzaj ceramiki jest jednym z najbardziej naturalnych typów. Jest na bazie gliny i zwykle nieszkliwiony. Termin terakota odnosi się również do czerwono-pomarańczowego koloru. Zwykle można to zobaczyć jako doniczki.

Koło - obrotowa, pozioma platforma używana do rzucania (lub kształtowania) okrągłych kawałków ceramiki lub do przycinania i ozdabiania ceramiki.

Uchwyty z szerokim paskiem — uchwyty z szerokim paskiem są dziś powszechnie spotykane na kubkach. Są to rączki szersze, zaprojektowane tak, aby zapewniały lepszy chwyt. W przeszłości w czajnikach i innych pojemnikach zwykle używano uchwytów z szerokim paskiem, aby utrzymać ciężar przenoszonych przedmiotów.

Ceramika leśna — ceramika leśna powstała w okresie leśnym w prehistorii Ameryki Północnej, około 1000 roku p.n.e. do 1000 roku naszej ery. Jest dość gruba w porównaniu z ceramiką tworzoną przez nowsze kultury. Do elementów często dodawano skomplikowane projekty poprzez tłoczenie, nakłuwanie i cięcie powierzchni.

Jeśli masz jakiekolwiek pytania dotyczące wyboru i zakupu odpowiednich narzędzi ceramicznych, służymy pomocą! Zostaw komentarz tutaj na blogu, wyślij nam e-mail lub skontaktuj się z naszym zespołem w mediach społecznościowych. Jesteśmy na Facebooku i Instagramie !